DSC_0634

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Rybnik. Wydarzyło się…

1919 W okolicach Rybnika walki rozpoczęły się 18 sierpnia. Kiedy zaś wybuchło powstanie śląskie, polscy działacze zlecali referentowi Weberowi sprawy organizowania żywności i noclegów dla powstańczych batalionów. Kompania chwałowicka pod dowództwem górnika A. Lazara i kompania boguszowicka uderzyły na oddział Grenzschutzu kwaterujący we dworze w Gotartowicach. Zaskoczony nieprzyjaciel musiał oddać broń. Następnie kompanie zostały zaatakowane przez przeważające siły niemieckie w pobliżu Boguszowic, gdzie zostały częściowo rozbite, ponosząc straty. Większość powstańców chwałowickich znalazła schronienie w obozach uchodźców na Śląsku Cieszyńskim. Były też walki przy moście kolejowym w Zebrzydowicach. Kiedy jednak Niemcy przeprowadzili zmasowany atak, powstańcy wycofali się do Polski. Peowiacy z Niedobczyc zaatakowali posterunek Grenzschutzu na kolonii „Beata”, po czym udali się, pod dowództwem Alojzego Ośliźloka, w rejon Wodzisławia, gdzie jednak nie doszło do ataku. 10 powstańców tej grupy usiłowało dostać się na Śląsk Cieszyński, ale w Moszczenicy zatrzymał ich oddział Grenzschutzu. Osadzeni zostali w twierdzy raciborskiej. Po początkowych sukcesach, odnoszonych w walkach w rejonie Godowa, Rybnika, Pszowa i Rydułtów, zakończyły się one niepowodzeniem wskutek przewagi Grenzschutzu, rozbite oddziały powstańcze musiały uciekać poza granice Prus.
1920 W nocy z 19/20 sierpnia wybuchło drugie powstanie śląskie. Powstańcy obsadzili w ciągu jednego dnia cały niemal powiat. Szczególnie wyróżniła się rybnicka kompania pod wodzą Pawła Cicheckiego w walkach o Paruszowiec, Golejów i Rudy. Cel powstania został: niemiecką policję zastąpiła policja plebiscytowa („Apo”), złożona w połowie z Polaków, a w połowie z Niemców.
1920 Czwartek, 19 sierpnia: „W pomyślny sposób układały się [...] wydarzenia na obszarze powiatu rybnickiego i we wschodnich rejonach powiatu raciborskiego. Ruch powstańczy rozwijał się tam zgodnie z dyspozycjami kpt. Palucha, który działał w imieniu Korfantego. W roli emisariusza komisarza plebiscytowego na obszarze obszaru powiatu rybnickiego wystąpił kpt. Jan Wyglenda. Nawiązał on kontakt z miejscowymi przywódcami POW, m.in.: Ludwikiem Piechoczkiem, dr Marianem Różańskim, dr Alojzym Pawelcem oraz Józefem Witczakiem i omówił plan powstańczych działań bojowych. Przystąpiono do nich z nader dogodnej sytuacji, uwarunkowanej aktywną postawą ludności polskiej, wzburzonej ekscesami niemieckimi, zapoczątkowanymi w Rybniku ekscesami podczas wiecu 17 sierpnia. Wyglenda oraz wymienieni członkowie POW porozumieli się z rejonowymi komendantami organizacji i przystąpili do szeroko zakrojonej akcji powstańczej. Do jej rozwoju mimowolnie przyczynił się wrogo wobec ludności polskiej usposobiony włoski kontroler powiatowy płk Pezenti. Domagał się on zaniechania jakichkolwiek wystąpień zbrojnych i użyczył Piechoczkowi własnego auta, aby nawoływał on do zachowania spokoju. Piechoczek, eskortowany przez czterech żołnierzy alianckich, wykorzystał to jako okazję do podsycania nastrojów i przekazywania odpowiednich poleceń bojowych...”.
1943 Gestapo w Rybniku wystosowało pismo, dotyczące polskiej inteligencji: ,,... wszystkich zamieszkałych i przebywających przedstawicieli polskiej inteligencji, ująć w zestawienie i natychmiast przesłać do Policyjnego Biura Meldunkowego...”.

P	W	Ś	C	P	S	N
« Paź
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Podziel się:

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi